داور به واسطه “استاندارد اثربخشی ” در زمان شناسایی رویه‌های دادخواهی، کشف، و شنیدن که به کار گرفته خواهند شد راهنمایی می‌شود. با توجه به این مشکلات رویه‌ای ، قاعده ۷ در حقوق آمریکا اینگونه می‌باشد:
اگر داور تشخیص دهد که اطلاعات بیشتری لازم یا مطلوب می‌یاشد ، داور رویه‌ای را به کار خواهد گرفت که آن ها باور دارند که به طور اثربخش تری اطلاعات را به شیوه‌ای سازگار با اهداف حل اختلاف طرفین تولید می‌کند. رویه انتخاب شده توسط داور ممکن است، یا ممکن نیست، که شامل ارائه شفاهی یا شهادت زنده شود . در مواقعی که داور خواهان داشتن رویه‌های فردی زنده می‌باشد ، این رویه‌ها در تاریخ، زمان، و مکان در نظر گرفته شده توسط داور انجام خواهد شد. قبل و بعد از اجرای رویه پیشنهاد شده برای اداره اقدامات پس از آن ، ممکن است داور ، اگر این رویه تحت همان شرایط اثربخش به نظر رسد ، نهاده‌های طرفین را با توجه به رویه پیشنهاد شده دریافت می‌کند. (آلوسیوس، ۱۹۹۶ :۲۹)
اگر رویه‌های به وجود آمده توسط داور برای طرفین غیر قابل قبول باشند، بنا بر قاعده ۱ آن ها همواره “به طور مکتوب، مواففقند، برای تکمیل یا اصلاح کردن” مقررات بواسطه تعیین رویه‌ای که آن ها می‌خواهند که داور آن را دنبال کند.
۳-۸-آشکار کردن جریان فکری داور
قاعده ۸ در حقوق آمریکا یک روش نوآورانه را به کار می‌گیرد که فرصتی را برای طرفین فراهم می‌کند که در مورد رأی پیشنهادی داور پیش نویس رأی نظر بدهند. هنگامی که داور به تصمیمی رسید، او نیاز دارد که یک پیش نویس برای طرح خود آماده نماید که” یافته های حقیقی، نتیجه قانونی، تجزیه و تحلیل اختلاف و رأی پیشتهادی” داور را در بر بگیرد. طرفین قرارداد این حق را دارند که نطری مختصر بر پیش نویس نطر داشته باشند و با توجه به دریافت نظرات طرفین، ممکن است داور رویه را برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر یا ادامه دادن با صدور رأی و نظر نهایی باز نماید. این رویه برای نشان دادن یک شکایت در رابطه با داوری “بی‌طرف” طراحی شده است: داور ممکن است به سادگی در مورد موقعیت یکی از طرفین دچار سوء تفاهم شود. ارزش این رویه بواسطه الزامی که داور از روی یافته های حقیقی، نتایج قانون، و تجزیه و تحلیل پایه برای نظرهای پیش نویس و نهایی نشان می‌دهد افزایش یافته است. این موضوع فرصتی را برای طرفین فراهم می‌کند در جهت شناخت یافته های حقیقی و حقوقی خاص، و تحلیل‌های قانونی، که آن ها باور دارند که ناقص‌اند. داور پس از آن می‌توتند تصمیم بگیرد که ایا رویه‌ها نیاز به بازگشایی برای تمرکز بر روی مسئله حقیقی دارد یا اینکه یک مسئله قانونی نیاز به تحقیق دوباره، تشریح، یا استدلال بیشتر دارد. (الرحمانی، ۲۰۱۱ :۸)
اگرچه برخی از مفسران اعتقاد دارند که صدور یک نظر دقیق یک دعوتنامه غیر ضروری برای رقابت با رأی داور می‌باشد، اما سایرین احساس می‌کنند این موضوع یک بخش ضروری فرایند حل اختلاف می‌باشد . نویسندگان بر این باورند که یک نظر دقیق باید ، در شرایط اجاره‌نامه نفت و گاز به سه دلیل منتشر شود: اول، داور را مجبور کند تا از طریق وقایع و قانون برای رسیدن به تصمیمی معقول درست عمل نماید ؛ دوم، به طرفین اجازه دهد که بر روی تصورات غلط خاصی تمرکز کنند که داور ممکن است وقایع و قانون را به عنوان بخشی از فرایند بازنگری رأی پیش نویس در نظر گیرد ؛ سوم ، درجه‌ای از محدودیت را برای اختلافات به وجود آورد و امیدوار باشد که در آینده اختلافاتی در مورد مسائل مشابه به وجود نیایند . (دیوید، ۲۰۰۹ :۴۱۸)
نظرات مکتوب همچنین باید عملکرد مفیدی را با توجه تاثیر پیش گیرنده رویه داوری ارائه دهند. آن ها تا حدی برای بررسی‌ها در اختلافات به وجود آمده بین طرفین در دسترس می‌باشند، این موضوع ممکن است تمایل به مواجهه دوباره با مشکلات در آینده که پیش از این توسط داور شناسایی شده‌اند را حذف نماید. به عنوان مثال، فرض کنید در بازه سال‌های ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶ داور متوجه شد که یک مستاجر اشتباها هزینه های فشرده سازی را کسر کرده و رأی به ۱۰۰٫۰۰۰ دلار خسارت برای موجر داد. داور بر اساس تفسیر بند حق امتیاز به این تصمیم رسید. از آنجا که مستاجر به کسر کردن هزینه های فشرده سازی در سال ۱۹۹۷ و پس از ان ادامه داد و موجر فرایند داوری را برای بازیابی هزینه های کسر شده آغاز نمود، آیا لازم است که داور دومی دوباره بند مربوط به حق امتیاز را تفسیر نماید؟ آیا داور به سادگی می‌تواند به رأی داور قبلی تکیه کند و رأی به جریمه نقدی دهد؟
قواعد نمونه نوشته شده برای روش‌های اثربخش بیشتر برای مقابله با اثرات آینده یافته های یک داور به وجود آمده‌اند. بر اساس قاعده ۹ هرکدام از طرفین می‌تواند درخواست یک داور برای ارائه دادن کمک‌های مثبتی که حقوق و تعهدات طرفین را تعیین می‌کنند در آینده به عنوان بخشی از رأی داوری می‌باشد. به هر حال، حتی بدون بهره گیری از کمک‌های مثبت ، قاعده ۸ به وجود می‌آید : نظر نهایی داور رویه قضایی الزام آوری را میان طرفین با توجه به مشکلات مشخص شده توسط داور به وجود می‌آورد و تا حدی مرتبط می‌باشند، که در مورد اقدامات پس از آن که حقوق و تعهدات طرفین را بر اساس اجاره نامه مدیریت می‌کنند توافق خواهند داشت. به علاوه، داور قبلی تا حدی درباره یک مسئله تفسیری مربوط به اختلاف اخیر تصمیم گرفته است و مسئله نمی‌تواند در رویه داوری بعدی مورد بحث قرار گیرد.
نویسندگان به بحث اصلی در برابر به وجود آوردن یک رأی مکتوب از طریق پرداختن مستقیم به این مسئله قضایی پاسخ داده‌اند. قاعده ۸ در حقوق آمریکا اینگونه نتیجه می‌شود:
اگرچه طرفین ، بواسطه این این قاعده ، نیازمند داوری برای صدور رأی دقیق نهایی دارند، آن ها به هر طریقی قصد گسترش دادن یافته های قضایی داوران را ندارند. در عوض ، طرفین تصور می‌کردند که رأی داور تنها در زمینه‌های محدود مشخص شده در قانون داوری فدرال قابل بازنگری می‌باشد. .(سوناراجا، ۱۹۹۰ :۲۲۲)
مقررات محرمانه قاعده ۱۳ایکسید همواره بازنگری محدود شده را بواسطه منع افشای نظر نهایی رواج می‌دهند؛ تنها رأی داور در فرایند در نظر گرفتن آن به عنوان یک حکم عمومی خواهد بود .
“
فرم در حال بارگذاری ...
